Leczo, nie tylko węgierskie

Drukuj
zdj. shutterstock
Leczo (węg. lecsó) klasyczne węgierskie danie, przyrządzane także na Słowacji, Ukrainie, w Czechach, Austrii i w Izraelu. Rodzaj potrawki z cebuli, pomidorów i świeżej papryki, duszonych na smalcu lub oleju z dodatkiem wędzonej słoniny, ostrej kiełbasy lub jajek, doprawionych na końcu papryką w proszku.

Leczo podaje się na Węgrzech jako samodzielną potrawę z haluszkami, białym chlebem lub bułeczkami – pogaczami albo jako dodatek do pieczonego schabu. W Polsce leczo przyrządza się często z dodatkiem cukinii i bakłażanów, przez co zbliża się do prowansalskiego ratatouille. W Tunezji i Izraelu leczo gotuje się na oleju, a pod koniec duszenia do potrawki dodaje się jajka. Leczo z jajkami znane jest pod nazwą szakszuka, czyli bałagan. Leczo świetnie nadaje się do wekowania. Nic tak nie przypomni pełni lata jak otworzony pod koniec listopada słoik leczo.

Maryla Musidłowska