Koszenila, barwnik nie dla wegetarian
Drukuj
Koszenila jest jednym z nielicznych rozpuszczalnych w wodzie naturalnych barwników, które nie ulegają prawie żadnej degradacji z upływem czasu. Jest odporna na działanie światła, podwyższonej temperatury i utlenianie. Jest trwalsza nawet od większości barwników syntetycznych.
Do czasu odkrycia Ameryki, głównym producentem koszenili była Polska. Uzyskiwano ją z czerwca polskiego. Do połowy XIX w stosowano ją w całej Europie w przemyśle tekstylnym, w farbiarstwie oraz produkcji farb dla malarzy. Koszenila uzyskiwana z czerwców polskich była bardzo ważnym towarem eksportowym Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Ponieważ koszenila pochodzi z owadów, jest nieodpowiednia dla wegetarian, wegan oraz Żydów przestrzegających koszerności.
Koszenila może powodować katar sienny oraz pokrzywkę. Powinny jej unikać osoby uczulone na salicylany i astmatycy. Syntetyczny odpowiednik koszenili, tzw. czerwień koszenilowa, oznaczona symbolem E124, nie ma nic wspólnego z koszenilą, poza mylącą nazwą! E124 (czerwień koszenilowa) jest kancerogenem, wywołuje nadpobudliwość i wzmaga ADHD. Jest zakazana w Stanach Zjednoczonych, Norwegii i Finlandii.
Redakcja